Η  ΟΜΑΔΑ ΤΟΥ ΙΝΕΡΤΙΝΙΤΗ

Τα maceral της ομάδας του Ινερτινίτη προέρχονται από τα ίδια φυτικά υπολείμματα, από τα οποία προέρχονται ο Χουμινίτης και ο Λειπτινίτης, με τη διαφορά ότι έχουν υποστεί κάποια ασθενή οξείδωση, που καλείται φουσινιτίωση. Αυτή η μερική καύση (απανθράκωση) των φυτικών υπολειμμάτων συνέβει στην επιφάνεια του παλαιοτυρφώνα και οφείλεται σε πυρκαγιά ή σε παροδική ξήρανση της τύρφης λόγω πτώσης της στάθμης του υδροφόρου ορίζοντα ή στην επίδραση μυκήτων.

Μέσω της φουσινιτίωσης δημιουργούνται συστατικά με σχετικά υψηλή περιεκτικότητα σε άνθρακα, αλλά χαμηλή σε οξυγόνο και υδρογόνο. Η συνέπεια του σχετικού εμπλουτισμού σε στοιχειακό άνθρακα είναι μια έντονη αρωματοποίηση και συμπύκνωση, μέσω της οποίας δημιουργείται μια πολύ πυκνή (με τη φυσική έννοια) ύλη . Για τον λόγο αυτόν ο Ινερτινίτης στο προσπίπτον φως του μικροσκοπίου δείχνει την πιο έντονη ανακλαστικότητα, δηλ. στην ομάδα αυτή ανήκουν τα πιο φωτεινά ανθρακοπετρογραφικά δομικά συστατικά.

Στον Ινερτινίτη ανήκουν επίσης σύμφωνα με τον παραπάνω χαρακτηρισμό των οπτικών ιδιοτήτων όλα τα υπολείμματα των μυκήτων, που ανακλούν έντονα το προσπίπτον φως του μικροσκοπίου. Η υψηλή ανακλαστικότητα οφείλεται στη μελανίνη που υπάρχει στους ιστούς τους. Στην ομάδα ανήκει και ένα δευτερογενές maceral που δημιουργείται κατά τη διάρκεια της ενανθράκωσης και ανακλά έντονα το φως, ο Μικρινίτης, ο οποίος εμφανίζεται για πρώτη φορά στο στάδιο των σκληρών λιγνιτών.

Η ονομασία (Ινερτινίτης) προέρχεται από τη λατινική λέξη “inertus” (= αδρανής), επειδή κατά την ενανθράκωση, αλλά και κατά την οπτανθράκωση τα maceral της ομάδας δεν μεταβάλλονται.